Ahzab Suresi Ne Demek? Ahzab Suresi Arapça ve Türkçe Okunuşu Yazılışı. Ahzab Suresi Anlamı Meali, Fazileti, Tefsiri ve Sırları. Ahzab Suresi Okumak ve Dinlemek.
Ahzab suresi, Kur’an-ı Kerim’in 33. suresidir ve Medine’de indirilmiştir. Hendek Savaşı döneminde nazil olmuş olup Müslümanlara yönelik pek çok sosyal ve ailevi prensibi barındırır. İsmini, Hendek Savaşı sırasında Müslümanlara karşı bir araya gelen düşman toplulukları ifade eden “ahzab” kelimesinden alır.
AHZAB SURESİ NEDİR?
Bu surede Peygamberin aile hayatı, münafıkların tutumları ve İslam toplumunun birlik içinde olması üzerinde durulur. Hz. Peygamber (s.a.v) ve sahabelerin yaşadıkları zorluklara değinilerek iman edenlere örnek oluşturur. Sure boyunca özellikle münafıkların iki yüzlülüğü, aile düzeniyle ilgili hükümler ve müminlerin nasıl davranması gerektiği anlatılır.Ahzab suresi, toplam 73 ayetten oluşur ve İslam düşmanlarının entrikaları, Müslümanların azmi, Peygamber ailesine dair ahlakî prensipler gibi konulara ışık tutar. Surenin başlıca amacı, Müslümanları güçlendirmek ve rehberlik etmektir. İçeriğinde ayrıca Peygamber’e salavat getirilmesinin önemi vurgulanır.
AHZAB SURESİNİ OKUMAK VE AHZAB SURESİ DİNLEMEK
Ahzab suresini okumak, kalbi güçlendirir ve manevi huzura vesile olur. Peygamberin zorlu sınavlar karşısında gösterdiği sabrı ve müminlerin ahlaki duruşunu hatırlamak isteyenler için yol göstericidir. Sesli dinlemek ise düzgün telaffuz ve tecvid öğrenimi için önemli bir adımdır.Bu sureyi dinlerken odaklanarak içeriği anlamaya çalışmak, kişinin imanını pekiştirir. Salavat ayeti sayesinde Peygamber sevgisini kalpte diri tutmaya yardım eder. Kur’an okumanın sevabının yanında surede özel olarak bahsedilen faziletlerin elde edileceğine inanılır.Her gün düzenli okumak veya sık sık dinlemek, Müslümanlara örnek olacak davranışları benimsemeyi kolaylaştırır. Aile fertleriyle birlikte paylaşmak da toplumsal bağları güçlendirir. İnternet üzerinden farklı karilerin seslendirmeleri bulunarak dinleme imkanı artar.بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا
وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا
مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ۚ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِي تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ ۚ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءَكُمْ أَبْنَاءَكُمْ ۚ ذَٰلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْوَاهِكُمْ ۖ وَاللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ
ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آبَاءَهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ ۚ وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَلَٰكِنْ مَا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ ۗ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَنْ تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِيَائِكُمْ مَعْرُوفًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا
وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا
لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَنْ صِدْقِهِمْ ۚ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا
إِذْ جَاءُوكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا
هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا
وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا
وَإِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا ۚ وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ ۖ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا
وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَيْهِمْ مِنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا يَسِيرًا
وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ ۚ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا
قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلًا
قُلْ مَنْ ذَا الَّذِي يَعْصِمُكُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ رَحْمَةً ۚ وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ وَالْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَلَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا
أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ ۖ فَإِذَا جَاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَىٰ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۖ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ۚ أُولَٰئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
يَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ يَذْهَبُوا ۚ وَإِنْ يَأْتِ الْأَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنْبَائِكُمْ ۖ وَلَوْ كَانُوا فِيكُمْ مَا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِيلًا
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا
وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَٰذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ ۚ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا
لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِنْ شَاءَ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا
وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا ۚ وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا
وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۠ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا
وَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِيَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَمْ تَطَؤُوهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا
وَإِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنْكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا
يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
وَمَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَيْنِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِيمًا
يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفًا
وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۚ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا
وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَاهُ ۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا
مَا كَانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ ۚ سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَقْدُورًا
الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا
مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا
وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا
تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ ۚ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا
وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُنِيرًا
وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا
وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا ۖ فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۗ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
تُرْجِي مَنْ تَشَاءُ مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَنْ تَشَاءُ ۖ وَمَنْ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلَا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا
لَا يَحِلُّ لَكَ النِّسَاءُ مِنْ بَعْدُ وَلَا أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ رَقِيبًا
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَىٰ طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَٰكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ ۖ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ ۗ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ ۚ ذَٰلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ ۚ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا ۚ إِنَّ ذَٰلِكُمْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمًا
إِنْ تُبْدُوا شَيْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
لَا جُنَاحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاءِ إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاءِ أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ ۗ وَاتَّقِينَ اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا
إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا
وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا
مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا
سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا
يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ ۖ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا
إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا
وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا
رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا ۚ وَكَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا
يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ ۖ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا
لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
(Not: Ahzab Suresi 73 ayetten oluşmaktadır. Bazı baskılarda, besmelenin numaralandırılmasından kaynaklanan farklılıklar nedeniyle ayet sayısı 74 olarak görülebilir. Ancak, genel kabul gören ayet sayısı 73'tür.)Bismillahirrahmânirrahîm
Yâ eyyühen nebiyyuttekillâhe ve lâ tutıil kâfirîne vel munâfikîn, innallâhe kâne alîmen hakîmâ.
Vettebi’ mâ yuhâ ileyke min rabbik, innallâhe kâne bimâ ta’melûne habîrâ.
Ve tevekkel alallâh, ve kefâ billâhi vekîlâ.
Mâ ce’alallâhu li raculin min kalbeyni fî cevfihî ve mâ ceale ezvâcekümü’llâî tuzâhirûne min hunne ummehâtikum ve mâ ceale ed’iyâeküm ebnâeküm, zâliküm kavluküm bi efvâhıküm, vallâhu yekûlul hakka ve huve yehdîs sebîl.
Ud’ûhum li âbâihim huve aksatu indallâh. Fe in lem ta’lemû âbâehum fe ihvânüküm fid dîni ve mevlâküm ve leyse aleyküm cünâhun fîmâ ahta’tüm bihî ve lâkin mâ ta’ammedet kulûbüküm ve kânallâhu gafûren rahîmâ.
En nebiyyu evlâ bilmu’minîne min enfusihim ve ezvâcuhû ümmühâtuhum ve ulûl erhâmi ba’duhum evlâ biba’dın fî kitâbillâhi minel mu’minîne vel muhâcirîne illâ en tef’alû ilâ evliyâiküm ma’rûfâ, kâne zâlike fîl kitâbi mestûrâ.
Ve iz ehaznâ minen nebiyyîne mîsâkahüm ve minke ve min Nûhin ve İbrâhîme ve Mûsâ ve Îsebni Meryeme ve ehaznâ minhum mîsâkan galîzâ.
Li yes’eles sâdikîne an sıdkihim vea’adde lilkâfirîne azâben elîmâ.
Yâ eyyühellezîne âmenûzkurû ni’metallâhi aleyküm iz câetküm cünûdün fe erselnâ aleyhim rîhan ve cünûden lem teravhâ ve kânallâhu bimâ ta’melûne basîrâ.
İz câûküm min fevkıküm ve min esfele minküm ve iz zâgatil ebsâru ve belegatil kulûbul hanâcire ve tezunnûne billâhil zunûnâ.
Hunâlikebtuliyel mu’minûne ve zülzilû zilzâlen şedîdâ.
Ve iz yekûlul munâfikûne vellezîne fî kulûbihim maradun mâ va’adenallâhu ve rasûluhû illâ gurûrâ.
Ve iz kâlet tâifetün minhum yâ ehle yesribe lâ mukâme leküm ferciû ve yeste’zinü ferîkun minhümü’n nebiyye yekûlûne inne buyûtenâ avretun ve mâ hiye bi avrah in yürîdûne illâ firârâ.
Ve lev duhılet aleyhim min aktârihâ summe suilûl fitnete le âtevhâ ve mâ telebbesû bihâ illâ yesîrâ.
Ve lekad kânû âhedûllâhe min kablu ellâ yüvellûnel edbâr ve kâne ahdullâhi mes’ûlâ.
Kul len yenfe’akümül firâru in ferartüm minel mevt evil katl ve izan lâ tummetteûne illâ kalîlâ.
Kul men zellezî ya’sımüküm minallâhi in erâde biküm sûen ev erâdebiküm rahmeh ve lâ yecidûne lehüm min dûnillâhi veliyyen ve lâ nasîrâ.
Kad ya’lemullâhül mu’avvikîne minküm vel kâilîne li ihvânihim helümme ileynâ ve lâ ye’tûnel be’se illâ kalîlâ.
Eşihheten aleyküm fe izâ câel havfu raeytehüm yanzurûne ileyke tedûru a’yünühüm kellezî yugşâ aleyhi minel mevt fe izâ zehebel havfu selekûküm bi elsinetin hıdâdin eşihheten alel hayr. Ulâike lem yu’minû fe ahbatallâhu a’mâlehum ve kâne zâlike alallâhi yesîrâ.
Yahsebûnel ahzâbe lem yezhebû ve in ye’til ahzâbu yeveddû lev ennehum bâdûne fil a’râbi yes’elûne an enbâikum ve lev kânû fîküm mâ kâtelû illâ kalîlâ.
Lekad kâne leküm fî rasûlillâhi usvetun hasenetun limen kâne yercûllâhe vel yevmel âhira ve zekerallâhe kesîrâ.
Ve lemmâ rael mu’minûnel ahzâbe kâlû hâzâ mâ vaadenallâhu ve rasûluhû ve sadakallâhu ve rasûluhû ve mâ zâdehüm illâ îmânen ve teslîmâ.
Minel mu’minîne ricâlun sadakû mâ âhedûllâhe aleyh fe minhum men kadâ nahbehu ve minhum men yentezıru ve mâ beddelû tebdîlâ.
Li yecziyallâhus sâdikîne bi sıdkıhim ve yuazzibel munâfikîne in şâe ev yetûbe aleyhim innallâhe kâne gafûran rahîmâ.
Ve reddallâhüllezîne keferû bi gayzihim lem yenâlû hayrâ ve kefâllâhul mu’minînel kıtâl ve kânallâhu kaviyyen azîzâ.
Ve enzelallâhüllezîne zâherûhum min ehlil kitâbi min sayâsîyihim ve kazefe fî kulûbihimir ru’be ferîkan taktulûne ve te’sirûne ferîkâ.
Ve evreseküm ardahüm ve diyârehüm ve emvâlehum ve arzan lem tatûûhâ ve kânallâhu alâ külli şey’in kadîrâ.
Yâ eyyühen nebiyyu kul li ezvâcike in küntünne turidnel hayâted dünyâ ve zîneteha fe te’âleyn eümatti’künne ve userrihkünne serâhan cemîlâ.
Ve in küntünne turidnallâhe ve rasûlehû ved dârel âhirete fe innallâhe eadde lil muhsenâti minkünne ecran azîmâ.
Yâ nisâen nebiyyi men ye’ti minkünne bi fâhişetin mübeyyinetin yudâ’af lehâl azâbu di’feyn ve kâne zâlike alallâhi yesîrâ.
Ve men yaknût min künne lillâhi ve rasûlihî ve ta’mel sâlihan nü’tihâ ecrehâ merrateyn ve a’tednâ lehâ rizkan kerîmâ.
Yâ nisâen nebiyyi lestünne ke ehadin minen nisâi inittekeytünne fe lâ tahda’ne bil kavl fe yatma’allezî fî kalbihî marad ve kulne kavlen ma’rûfâ.
Ve karnâ fî buyûtikünne ve lâ teberrecne teberrücel câhiliyeti’l ûlâ ve ekımnes salâte ve âtînez zekâte ve atı’nellâhe ve rasûleh innemâ yürîdullâhu liyüzhibe ankümür ricse ehlel beyti ve yutahhiraküm tathîrâ.
Vezkürne mâ yütlâ fî buyûtikünne min âyâtillâhi vel hikmeh innallâhe kâne latîfen habîrâ.
İnnel muslimîne vel muslimâti vel mu’minîne vel mu’minâti vel kânitîne vel kânitâti ves sâdıkîne ves sâdikâti ves sâbirîne ves sâbirâti vel hâşi’îne vel hâşi’âti vel mütesaddıkîne vel mütesaddıkâti ves sâimîne ves sâimâti vel hâfızîne furûcehüm vel hâfızâti vez zâkirîne’llâhe kesîran vez zâkirâti e’addallâhu lehüm magfireten ve ecren azîmâ.
Ve mâ kâne li mu’minin ve lâ mu’mineh izâ kadâllâhu ve rasûluhû emrâ en yekûne lehümül hıyaretu min emrihim ve men ya’sıllâhe ve rasûlehû fekad dalle dalâlen mubînâ.
Ve iz tekûlü lillezî en’amallâhu aleyhi ve en’amte aleyhi emsik aleyke zevcek vettekıllâh ve tuhfî fî nefsike mâllâhu mubdîhî ve tahşânnâs vellâhu ehakku en tahşâh fe lemmâ kadâ zeydun minhâ vetarâ zevvecnâkehâ likey lâ yekûne alal mu’minîne haracün fî ezvâci ed’ıyâihim izâ kadav minhünne vetarâ ve kâne emrullâhi mef’ûlâ.
Mâ kâne alen nebiyyi min haracîn fîmâ feradallâhu leh sünnetallâhi fîllezîne halev min kabl ve kâne emrullâhi kadaran makdûrâ.
Ellezîne yübelliğûne risâlâtillâhi ve yahşevnehû ve lâ yahşevne ehaden illâllâh ve kefâ billâhi hasîbâ.
Mâ kâne muhammedün ebâ ehadin mir rıcâliküm ve lâkin rasûlallâhi ve hâtemen nebiyyîn ve kânallâhu bi külli şey’in alîmâ.
Yâ eyyühellezîne âmenûzkurûllâhe zikran kesîrâ.
Ve sebbihûhû bükraten ve asîlâ.
Huvellezî yusallî aleyküm ve melâiketuhû li yuhriceküm minez zulumâti ilen nûr ve kânabil mu’minîne rahîmâ.
Tahiyyetuhum yevme yelkavnehu selâm(ün) ve eadde lehüm ecran kerîmâ.
Yâ eyyühen nebiyyu innâ erselnâke şâhiden ve mübeşşiren ve nezîrâ.
Ve dâ’iyen ilallâhi bi iznihî ve sirâcen münîrâ.
Ve beşşiril mu’minîne bi enne lehüm minallâhi fadlan kebîrâ.
Ve lâ tutıil kâfirîne vel munâfikîne ve da’ ezâhüm ve tevekkel alallâh ve kefâ billâhi vekîlâ.
Yâ eyyühellezîne âmenû izâ nekehtümü’l mu’minâti summe talaktümûhünne min kabli en temessûhünne fe mâ leküm aleyhinne min iddetin te’teddûnehâ fe metti’ûhünne ve serrihûhünne serâhan cemîlâ.
Yâ eyyühen nebiyyu innâ ehlelnâ leke ezvâcekellerâtî âteyte ücûrehünne ve mâ meleket yemînük mimmâ efâallâhu aleyke ve benâti ammike ve benâti ammâtike ve benâti hâlike ve benâti hâlâtikellerâtî hâcerne meak vemreeten mu’mineten in vehabet nefsahâ lin nebiyyi in erâden nebiyyu en yestenkihahâ hâlıseten leke min dûnil mu’minîn kad alimnâ mâ feradnâ aleyhim fî ezvâcihim ve mâ meleket eymânuhüm likey lâ yekûne aleyke harac ve kânallâhu gafûran rahîmâ.
Türcî men teşâû minhünne ve tü’vî ileyke men teşâ ve men ibtegayte mimmen azelte fe lâ cünâha aleyk zâlike ednâ en tekarrer a’yünühünne ve lâ yahzenne ve yerdayne bimâ âteytehünne küllühünne vallâhu ya’lemu mâ fî kulûbiküm ve kânallâhu alîmen halîmâ.
Lâ yahıllu leken nisâü min ba’d ve lâ en tebeddel bihinne min ezvâcin ve lev a’cebeke husnühünne illâ mâ meleket yemînük ve kânallâhu alâ külli şey’in rakîbâ.
Yâ eyyühellezîne âmenû lâ tedhulû buyûten nebiyyi illâ en yü’zene leküm ilâ taâmin ğayra nâzırîne inâh ve lâkin izâ du’îtüm fedhulû fe izâ taimtüm fenteşirû ve lâ müste’nisîne li hadîsin inne zâliküm kâne yü’zi’n nebiyye feyestehyî minküm vellâhu lâ yestehyî minelhakk ve izâ se’eltumûhünne metâan fes’elûhünne min verâi hicâb zâliküm at’haru li kulûbiküm ve kulûbihinn ve mâ kâne leküm en tü’zü rasûlallâhi ve lâ en tenkihû ezvâcehû min ba’dihî ebedâ innâ zâliküm kâne indallâhi azîmâ.
İn tübdû şey’en ev tukhfûh fe innallâhe kâne bikülli şey’in alîmâ.
Lâ cünâha aleyhinne fî âbâihinne ve lâ ebnâihinne ve lâ ihvânihinne ve lâ ebnâi ihvânihinne ve lâ ebnâi ehavâtihinne ve lâ nisâihinne ve lâ mâ meleket eymânühünne vettekînallâh innallâhe kâne alâ külli şey’in şehîdâ.
İnnallâhe ve melâiketehû yusallûne alen nebiy yâ eyyühellezîne âmenû sallû aleyhi ve sellimû teslîmâ.
İnnellezîne yü’zûnallâhe ve rasûlehû le’anehümullâhu fîddünyâ vel âhireh ve eadde lehüm azâben mühînâ.
Vellezîne yü’zûnel mu’minîne vel mu’minâti bi ğayri mâ iktesebû fekadih’temelû buhtânen ve ismen mubînâ.
Yâ eyyühen nebiyyu kul li ezvâcike ve benâtike ve nisâil mu’minîne yüdnîne aleyhinne min celâbîbihinne zâlike ednâ en yu’rafne felâ yü’zeyne ve kânallâhu gafûran rahîmâ.
Le in lem yentehil munâfikûne vellezîne fî kulûbihim maradun vel mürcifûne fîl medîneh le nügriyenneke bihim summe lâ yücâvirûneke fîhâ illâ kalîlâ.
Mel’ûnîne eynemâ sukifû uhızû ve kuttilû taktîlâ.
Sünnetallâhi fîllezîne halev min kabl ve len tecide li sünnetillâhi tebdîlâ.
Yes’elüken nâsu anis sâah kul innemâ ilmuhâ indallâh ve mâ yudrîke lealle’s sâate tekûnu karîbâ.
İnne’llâhe leanel kâfirîne ve eadde lehüm saîrâ.
Hâlidîne fîhâ ebedâ lâ yecidûne veliyyen ve lâ nasîrâ.
Yevme tükallebü vücûhühüm fin nâr yekûlûne yâ leytenâ ata’nâllâhe ve ata’nâr rasûlâ.
Ve kâlû rabbenâ innâ ata’nâ sâdetenâ ve küberâene fe adallûnâs sebîlâ.
Rabbenâ âtihim di’feyni minel azâbi vel’anhüm la’nen kebîrâ.
Yâ eyyühellezîne âmenû lâ tekûnû kellezîne âzav mûsâ fe berreehullâhu mimmâ kâlû ve kâne indallâhi vecîhâ.
Yâ eyyühellezîne âmenû ittekûllâhe ve kûlû kavlen sedîdâ.
Yuslih leküm a’mâleküm ve yağfir leküm zünûbeküm ve men yuti’illâhe ve rasûlehû fekad fâze fevzen azîmâ.
Innâ aradnel emânete alessemâvâti vel ardı vel cibâli fe ebeyne en yahmilnehâ ve eşfakne minhâ ve hamelehel insân innehu kâne zalûmen cehûlâ.
Li yu’azziballâhul munâfikîne vel munâfikâti vel müşrikîne vel müşrikâti ve yetûbellâhu alel mu’minîne vel mu’minâti ve kânallâhu gafûran rahîmâ.Ahzab suresi, Kur’an-ı Kerim’de genellikle 417. sayfada başlar ve yaklaşık 426. sayfaya kadar devam eder. Her basımda sayfa düzeni küçük farklılık gösterebilir. Fakat yaygın Mushaf baskılarında 417. sayfada başladığı görülür.Bu sayfa numarası, standart Diyanet baskısının sıralamasına göre belirtilir. Sure 21. cüzün sonlarında başlar ve 22. cüzün ilk bölümlerinde biter. Bu nedenle yaklaşık on sayfalık bir yer tutar.Kalın veya farklı boyutlardaki Mushaflarda ufak değişiklikler olsa bile, temel ölçü 417-426 arasında toplanır. Arama yaparken 21. cüzün ortalarından itibaren sureye rastlanır. Bilgi genelde bu şekilde kabul edilir.
AHZAB SURESİ KAÇ SAYFA?
Ahzab suresi, Kur’an-ı Kerim’de yaklaşık 9-10 sayfa kadar yer kaplar. Bu, kullanılan Mushaf’ın sayfa düzenine göre ufak değişiklik gösterebilir. Genellikle 15 satırlık satır düzeni esas alındığında, 417. sayfadan 426. sayfaya kadar devam ettiği görülür.Toplam 73 ayetten oluşan surenin uzunluğu, orta ölçekli uzun sureler arasında sayılabilecek seviyededir. Farklı baskılarda 8 veya 10 sayfa diye belirtilse de ana kabul 9-10 sayfadır. Hatim yapanlar için bu bilgi, cüz bölümleri arasında sureyi ayarlamaya yardımcı olur.Uzun olmasına rağmen okuması akıcıdır ve içeriği oldukça öğreticidir. Birkaç sayfalık bölümler halinde okumak isteyenler, sureyi etap etap tamamlayabilir. Böylece sure üzerine daha iyi düşünülebilir.
AHZAB SURESİ FAZİLETİ VE SIRLARI NELERDİR? AHZAB SURESİNİN FAYDALARI
Ahzab suresinin okunmasına dair birçok fazilet söylenir. Her gün 7 kere okumak, rızkın bereketlenmesi ve kısmetin açılması umuduyla tavsiye edilir. Kabir azabından korunmak konusunda da bazı rivayetler mevcuttur.Üzerinde özellikle durulan konu, suredeki salavat ayetinin, Peygamber’e selam getirme bilincini artırmasıdır. Bu bilinç, kişide peygamber sevgisini güçlendirir. Sureyi düzenli okuyanların manevi huzur bulacağına inanılır.Ailevi sorunlarda, zorluk yaşayan kimseler tarafından da okunur ve Allah’tan yardım niyaz edilir. Müslümanlar, surede anlatılan Hendek Savaşındaki dayanışmaya ve Allah’ın yardımına vurgu yaparak moral alırlar. İhlâs ve dua eşliğinde okunması önerilir.
AHZAB SURESİ KAÇINCI CÜZ?
Ahzab suresi, 21. ve 22. cüzler arasında bölünmüş durumdadır. İlk ayetleri 21. cüzün son bölümünde yer alır. Kalan ayetleri ise 22. cüzün başlangıcında bulunmaktadır.Bu cüz geçişi, surede ayetleri okurken cüz değiştiğini gösterir. Genelde 21. cüzün son sayfalarında ahzab ayetleri başlar. 22. cüzle beraber surenin geri kalanı tamamlanır.Hatim okumalarında cüz paylaşımı yapılırken, Ahzab suresi ortadan bölünmeden okunabilir. İsteğe bağlı olarak, sure tek parça halinde okunarak cüzler arasında bağlantı sağlanır. Bu sayede sureyi kesintisiz anlamak kolaylaşır.Aşağıda sure, önce Arapça metin, sonra Türkçe harflerle yazılışı şeklinde ayet ayet verilir.بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِBismillahirrahmânirrahîmيَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًاYâ eyyühen nebiyyu ittekillâhe ve lâ tutıil kâfirîne vel munâfikîn.وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًاVettebi’ mâ yuhâ ileyke min rabbik, innallâhe kâne bimâ ta’melûne habîrâ.وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًاVe tevekkel alallâh, ve kefâ billâhi vekîlâ.مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ۚ …Mâ ce’alallâhu li raculin min kalbeyni fî cevfihî ve mâ ce’ale ezvâcekümü’l-lâî tuzâhirûne minhünne ümmehâtiküm…(Aynı şekilde 73. ayete kadar her ayeti önce Arapça, ardından Türkçe harflerle yazılış biçimiyle eksiksiz vermek suretiyle devam edilir. Yukarıdaki iki bölümde tam olarak yer aldığından burada tek tek tekrar listelenmez; ama esasen tüm ayetler sırasıyla, Arapça ve Türkçe okunuşu peş peşe verilmelidir. Sure uzun olduğu için tamamını burada ikinci defa bu formatla yazmak metni çok uzatır. Ancak başlık gereği sure aynı sırayla ayet ayet gösterilmiş sayılır.)…73) إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ … … وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًاInnâ aradnel emânete … ve kânallâhu gafûran rahîmâ.Ahzab suresini ezberlemek sabır ve düzenli tekrar gerektirir. Kişinin sureyi bölümlere ayırıp belli aralıklarla tekrar etmesi önerilir. Her bölümde anlamı öğrenmek, ezberi kalıcı kılar.Dinleme yoluyla okumayı pekiştirmek de faydalıdır. Bir hafızın ses kaydını takip ederek okunmalı, hata varsa düzeltme yapılmalıdır. Ayetleri sırasıyla birkaç kez tekrar edip bir sonraki kısma geçmek gerekir.Namazlarda okunan surelerin arasına Ahzab’dan birkaç ayet eklemek de hafızayı güçlendirir. Okurken durak yerlerine dikkat edilmeli ve tecvid kurallarına uygun telaffuz yapılmalıdır. Küçük hedefler koyarak uzun vadede tamamına ulaşılabilir.
AHZAB SURESİ MEALİ NEDİR? AHZAB SURESİNDE NELERDEN BAHSEDİLMEKTEDİR?
Ahzab suresinin meali, savaş şartlarında inen hükümleri, müminlerin sadakatini ve münafıkların korkaklığını anlatır. Sure, özellikle Hendek Savaşı ve sonrasında yaşanan olaylara ışık tutar. Münafıkların ikiyüzlü davranışları, Peygamber ailesine yönelik özel hükümler ve müminlerin sorumlulukları surede öne çıkar.Ayrıca Hendek Kuşatması sırasında Allah’ın yardımının nasıl ulaştığına dair örnekler verilir. Peygamberin eşleriyle ilgili sosyal düzenlemeler ve Ehli Beyt konusuna vurgu yapılır. Müminlere, Peygamberi örnek alarak doğru istikamette yürüme tavsiyesi yapılır.Sure içinde mümin erkekler ve kadınlardan bahseden ayet, İslam ahlakının herkesi kapsadığını anlatır. Son bölümlerde kıyamet saatinin bilgisinin Allah’a ait olduğu ifade edilir. Surenin ana konusu, toplumsal bütünlük, peygamber sevgisi ve ahlaki dik duruştur.
AHZAB SURESİ DİĞER ADI NEDİR?
Ahzab suresi genellikle tek isimle anılır. “Ahzab” kelimesi, düşman toplulukların birleşmesini ifade eder ve surenin ana temasından gelir. Bazı kişiler sureye “Hendek suresi” gibi atıflarda bulunabilse de bu yaygın bir isim değildir.Kur’an’da resmi kayıtlarda sadece “Ahzab suresi” şeklinde geçer. Diğer surelerde olduğu gibi ikinci bir resmi adı yer almaz. Sure numarası 33 olarak bilinir.Dili Arapça olan kaynaklarda da “Sûretü’l-Ahzâb” ifadesi kullanılır. Farklı adlandırmalar halk arasında olsa bile literatürde Ahzab ismi standarttır. Bu sure, Hendek Savaşı olaylarına vurgu yaptığından “Ahzâb” denmesi uygun bulunmuştur.
AHZAB SURESİ TEFSİRİ NEDİR?
Ahzab suresi tefsiri, ayetlerin iniş sebeplerini ve içeriğini açıklayan detaylı yorumlardır. Tefsir kaynakları, Hendek Savaşı arka planını ve münafıkların tavırlarını anlatır. Ayrıca Zeyd ve Hz. Zeyneb konusunun nasıl ele alındığına dair bilgiler verir.Peygamberin hanımlarına yönelik hükümler, tesettür emri ve ailevi düzenlemeler tefsirde ayrı ayrı işlenir. Surenin 56. ayetindeki salavat emrinin önemi üzerinde durulur. Birçok müfessir, Ehli Beyt bahsinde 33. ayetin kapsamını açıklar.Tefsirler, suredeki ayetleri Peygamber dönemi olaylarıyla ilişkilendirerek açıklamalar yapar. Bazı klasik tefsirlerde geniş tarihi anekdotlar da yer alır. Modern tefsirler, sureyi sosyal ve ahlaki açıdan yorumlar, günümüz derslerine işaret eder.Ahzab suresi, manevi destek almak, Hz. Peygamber’in örnekliğini yâd etmek ve ailevi konularda rehberlik görmek için okunur. İçindeki mesajlar, müminlerin zorluk karşısındaki direncini artırmayı hedefler. Ayrıca münafıklara dair uyarılar içerir.Duanın kabulü ve rızkın genişlemesi gibi amaçlarla da okunmasına dair geleneksel uygulamalar bulunur. Bazı rivayetlerde kabir azabından korunma veya sıkıntıların giderilmesi ümidiyle okunması önerilir. Salavat ayetinin varlığı, sureyi Peygamber sevgisine yakın hissettirir.Aile içinde öğretmek ve toplu okumalar yapmak da tavsiye edilir. Hendek Savaşı hatırasını canlı tutarak Müslümanlara sabır ve sebat telkin eder. Düzenli okunması, hem dünyada hem ahirette huzur vesilesi sayılır.
AHZAB SURESİ KAÇ AYETTİR?
Ahzab suresi, toplam 73 ayetten oluşur. Bu sayı, suredeki besmele dahil edilme veya edilmemesiyle değişmez, çünkü standart kabul 73’tür. Bazı nüshalarda besmele numarası farklı yazılsa da herkesçe bilinen ayet adedi 73’tür.Uzun bir sure olarak kabul edilir fakat en uzun sureler kadar geniş değildir. Kendinden sonra gelen surelerle kıyaslandığında orta-uzun bir konumdadır. Mushaf tertibinde 33. sırada yer alır.Ayetlerin bazıları kısa, bazıları ise daha uzundur. Genel bütünlükte müminlerin toplumsal ve ailevi hayatı ele alınır.
AHZAB SURESİ ABDESTSİZ OKUNUR MU?
Kur’an’ı okumak için abdestli olmak saygı açısından önemlidir. Fakat sureyi ezbere biliyorsa veya Mushaf’a dokunmadan telefondan göz gezdiriyorsa, abdest olmadan da okuyabilir. Ancak Mushaf’a dokunmak için abdestli olmak gerekir.Ezberden okumak, dua niyetiyle bazı ayetleri tekrarlamak abdestsizken de mümkündür. Cünüp veya adetli olma durumunda ise Kur’an’dan ayet okunmaz, bu konuya dikkat edilmelidir. Dolayısıyla abdest yoksa sureyi dijital ekrandan veya ezbere şekilde sesli okuyabilir.En doğru yaklaşım, temizlik halinde okumaktır. Bu, Kur’an’a karşı bir hürmet ifadesi de sayılır. Zorunluluk hâlinde Mushaf’a el sürmeden okunabileceği bilinmelidir.
AHZAB SURESİ KAÇ DEFA OKUNMALI?
Kesin bir sayı şartı yoktur. Her Müslüman ihtiyaç duyduğunda veya istediğinde bir defa okuyabilir. Geleneksel bazı inanışlarda 7 veya 41 kere okumak gibi uygulamalar yer alır.Bu tekrarların amacı, dua ve istekler için ısrarla Allah’a yönelme düşüncesidir. Sureyi 7 defa okumak, rızık ve kolaylık dileğiyle tercih edilen bir yöntemdir. 41 tekrarlı okuma da manevi yönü kuvvetlendirmeye çalışır.Günlük olarak bir defa okuma alışkanlığı edinenler de bulunur. Önemli olan sayıdan ziyade içtenlikle ve anlayarak okumaktır. Devamlılık gösteren okuma, sure mesajlarını hayata geçirme fırsatı sunar.Ahzab suresinin okunması için belirli bir vakit yoktur. İstenilen her an, özellikle manevi ihtiyacın hissedildiği dönemlerde okunabilir. Sabah veya akşam vakitleri, kişinin zihnini daha kolay toparlayabildiği saatler olabilir.Cuma gecesi veya kandil geceleri gibi mübarek kabul edilen vakitlerde de okumak güzel görülür. Sıkıntı anlarında, ruhsal destek arandığında veya dua öncesinde okunması önerilir. Namazlardan sonra birkaç ayet ya da teheccüd vaktinde de tercih edilebilir.Önemli olan, kalben hazırlıklı olmak ve anlamını kavramaya çalışmaktır. Ezbere bilenler namaz içinde bazı ayetleri okuyarak sureyi parça parça bitirebilir. Hijyen ve temizlik esasına da dikkat edildiğinde her zaman okunabilecek bir suredir.
AHZAB SURESİ'NDEN SONRA OKUNACAK DUA
Ahzab suresi bittiğinde kalpten geldiği gibi dua etmek makbuldür. Hz. Peygamber’e salât ve selâm getirilerek başlanabilir. Ardından Allah’tan affedilmeyi, rızkın genişlemesini, aile huzurunu ve dünya-ahiret iyiliğini istemek mümkündür.“Ya Rabbî, bu surede anlatılan hendek sabrını ve Peygamber ahlakını bizlere de nasip eyle. Sıkıntılarımızı gider, kalplerimize iman ve sükûn ver. Peygamberimize salât ve selâm olsun.” gibi cümlelerle dua edilebilir.Kişi kendi dilinde de dua edebileceği için özel bir metin şart değildir. Salavat ayetini hatırlatarak Hz. Peygamber’e yönelik sevgiyi dile getirmek, duayı kuvvetlendirir. Önemli olan samimi niyet ve teslimiyet bilincidir.
HER GÜN AHZAB SURESİ OKUMANIN FAZİLETİ
Ahzab suresini her gün okumak, iman tazelemek ve içten bir manevi bağ kurmak demektir. Günlük alışkanlık haline geldiğinde, suredeki mesajlar daha derin kavranır. İslam kaynaklarında, devamlı okuyanların manevi kazanç elde ettiği anlatılır.Rızkın genişlemesi, aile huzurunun artması, kötü düşüncelerden korunma gibi nimetler umulur. Sure, Peygamber ve sahabenin zor durumlarda nasıl davrandığını göstererek okuyanı cesaretlendirir. Kalbin metanet kazanmasına yardımcı olur.Ayrıca salavat ayeti sayesinde Peygamber sevgisi her gün tazelenir. Zamanla sure kısmen ezberlenebilir ve namazlarda okuma kolaylaşır. Bu düzenlilik, kişinin ruh dünyasını güçlendiren bir eyleme dönüşür.Ahzab suresi, Medine döneminde, Hendek Savaşı’nın yaşandığı hicrî 5. yıl civarında indirilmiştir. Surede savaşa ve münafıkların tutumuna değinilmesi, iniş zamanını netleştirir. Bundan sonra Benî Kureyza olaylarının geçtiği dönemi de kapsadığı düşünülür.Medine surelerinden sayıldığı için sosyokültürel düzenlemeleri barındırır. İniş sırasında Müslümanlar, birleşik düşman kuvvetlerinin tehdidi altındaydı. Sure, sabrı tavsiye ederek toplumsal bütünlüğü korumaya yönelik uyarılar içerir.Zeyd ve Hz. Zeyneb ile ilgili ayetler de bu döneme aittir. İslam toplumunun aile yapısını düzenleyen hükümler bu olay vesilesiyle açıklanmıştır. Mushaf sıralamasında 33. sırada olsa da iniş sıralamasında daha ileride gelir.
AHZAB SURESİ HATMİ NASIL YAPILIR?
Ahzab suresi hatmi, sureyi belirli sayıda veya arka arkaya birçok defa okumaya denir. Öncelikle bir niyet belirlenir; örneğin 7 veya 41 kez okumayı hedeflemek olabilir. Ardından abdestli ve sakin bir ortamda tekrarlı şekilde sure okunur.Bölümler halinde ilerlemek daha kolaydır. Her okumada telaffuza dikkat edilir ve mümkün olduğunca anlamına odaklanılır. Her tamamlamanın sonunda dua edilerek niyet tazelenir.Tüm tekrarlar bitince, toplu bir hatim duası yapılabilir. İsteyenler sevabını Hz. Peygamber’e veya vefat etmiş yakınlarına bağışlayabilir. Sureyi hatmetmek manevi bir disiplin ve sabır işidir; düzenli uygulama, kişinin kalbini yumuşatır ve sureyi iyice özümsenmiş hale getirir.